Salı, Eylül 25, 2007

düğün ve cenaze

…ve evet..ben viski içmiştim bir şişe..minibüste çaktırmadan bile sessizce kusa bile bilmiştim.yanımdaki adamın göz bebekleri büyümüştü.neyse ki yabancıydı, neyseki mi yoksa ne yazıkki mi hala kafamı kurcalar?
(ve evet ki eki ayrı yazılır.)

gece zaten sabaha yazıyordu o gün eve vardığımda.daha ben bunun farkına varamamışken, gece ki benim dostum terk etti beni bir anda..gözlerimi açamazken ben daha binlerce km uzaktayken güneşe, peki bir de havadaysan ve uçuyorsan ve bulutlar altındaysa, gözler nereye ağlar?

Ki evet boşuna ağlamaya çalışmadığını ilk gözlerim anlayacaktı halamı bir saat sonra gördüğünde..halam değildi o kadın halam sadece gözlerinde kalmıştı ki gözler evet bu yüzden tanrısı ruhun.her şey çok hızlıydı otomatik zaman algısında ama benim matematiğim öyle çalışmıyordu.saatler benle dalga geçiyordu.günler ve hatta seneler lazımdı ölüme çünkü..

insan 3 saat önce sarhoş uçağa biner şehir değiştirir inadına güzel bir sıcak gün beklerken bünye ölümü gördüğünde soğuktan terler mi?

Sığındım koştum yukarıya. bir an yetti bana.zaman istiyordum biraz zaman…
sadece… olanı ve biteni… algılamak için…………...yalvarırken zamana…
o olanı çoktan oldurmuş,
bir hayat bitmişti bile.
ben de onu kandırdım o zaman! alt kattan gelen çığlığı duyduğumda ben çoktan halamın elini tutuyordum.
aşağıya koşmak için gereken o bir anı kaçırmamak için gözlerimden
sıkıca kapatıp onları koştum merdivenlerden.
Tam da bu yüzden halam kendi gözlerini verdi bana…

sonrası muamma, sonrası curcuna, sonrası fırtına, sonrası gerçek, değil..

Düğün ve cenaze bir oluyordu Adana'da.

aynı sokakta..

davul sesinden tek bir hıçkırık duyulmuyordu.

koştum deli gibi susturmak için onları

hayata yaptıkları saygısızlık ağzımdan taşacaktı
bu kez.ama gözlerim gelinin kahkahalarına takıldığında çeneme susmasını emretti.bilmiyordu.mutluydu.aşıktı.hayattı.bu anı bilmeden yaptığı saygısızlıkla hatırlamamalıydı.hayat tam da böyle bir şeydi.bir aradaydı,aynı andaydı, siyahla beyaz birbirlerine aşıktı, karışıktı.çok güzeldi..davullara, kahkahalara karıştı halam,onlarla gitti.
……………………………

Elleri.. çok güzeldi…tertemizdi. mis kokuyordu onları öptüğümde… hayat kokuyordu ölü bir bedende..sonrası toprak, sonrası kalbimde, sonrası gökyüzünde, her şeyde, her yerde..yaşıyor..ve bana dilediğim kadar zaman tanıyor.şımarıklık mı elbette..gözleri bende..