..Ve zamana görünmez iplerle asılı iki sevgiliydik biz ki o ipler elimizi kolumuzu bağlayan mı yoksa sihirbaz hilesi mi buna bile karar verememişken henüz.
dünya sahnemizdi kesin ama tek izleyici yine bizdik.
İki akrobatın sevgili olduğunu anlayabilir mi seyre kalan ya da dalan?
Ve hatta kadın ve erkekse sahnede hep içimizde bir yakıştırma olmaz mı acaba mı diye, beden dillerinde dillendiremediğimiz.
Neyse ki bileti alan da oynayanda aynı, kimseyi inandırmak zorunda değiliz kendimizden gayrı.
Ya ama zaman var aparat, mekan var dünya..onlar bize inanmalı değil mi?
yo yoo asla kandırmak değil.
oyun derken yalan anlamında değil.
bildiğin oyun canım.
gösteri..
çift kişilik.
birbirinizi eğlendirdiğiniz.
akrobatlık var napalım.
sirkte doğmuşuz da farkında değiliz..
ben bir anda asılı buldum kendimi hem,
istedim mi?
Evet tabiî ki de istedim.
ama bu şeye benziyor,
hani ben küçükken gondola binmiştim bir kere.yalnız değilim.yanımda çocukluk arkadaşım..ben aşığım ama herife..
nerdeyse ilk aşk yahu..
gece geç..
lunaparkta tek tük müşteri..
gondolda kimsecikler yok.
sadece iki velet. biri kız biri erkek.
bööyle bakıyoruz gondolcu amcanın gözüne..
tamam dedi bize,geçin binin..
inanamadık!
Ben hemen geçtim en arkaya oturdum. Heyecan seviyor ya kız, bekliyor ki çocuk da gelecek yanına oturacak, elini tutacak, çığlıklar kahkahalara oradan kalplere karışacak..
hı..tabi..
gelmedi..
ortaya oturdu..
o beni çağırır yanına ben onu..
havalarda ısrar, ikna, inat..
ama gemi beklemez, bindik bir kere, ona ne canım nereye oturduğun..kimin elini tuttuğun..
başladı sallanmaya..yavaştan hızlıya..alçaktan yükseğe..
her seferinde ters dönecekmiş korkusuyla seni kandıran..
ben tam ona gel diyordum, beklemediğim anda havalandı gondol,
bir anda heyecan, ikinci anda kahkaha, üçte korku, dörtte niye yanımda değil, beşte biz niye hala sallanıyoruz,
altıda ay bir dakika ya, yedide çocuğa bağırıyordum, sekizde bütün lunaparka, dokuzda midem bulanıyordu..
gondolcu amca yoktu.
ve biz dakikalardır bizi bir şekilde unutan adamın kayığında sallanıyorduk.
Gözümü kapadım, artık bağırmıyordum, ölücem dedim içinden. Tarihin en saçma ölümlerinden biri olacak.
Janjanlı ama..
gazete başlıkları geçiyor kafamdan.
“sadece çocuktular!”,
“kendi kusmuklarında boğuldular!”
“gondol bu kez eğlendirmedi!”
..sorumsuz gondolcu B.U. sadece sigara içmeye gitmiştim dedi.
Tak!
Durduk. İndik. Kustuk.
Şimdi kim tanrı ya da kader, gondol mu dünya, biz mi bir dünyayız, zaman bunun neresinde, zarlar kimin elinde bilemem.
herkesin metaforu kendine.
Ben lunaparkın yanındaki sirke geçtim. alan değiştirdim. akrobasiyle uğraşıyorum dediğim gibi.
Evet bu da tehlikeli, ama takım işi.
Gözümün önünde birbirine sıkıca havada kenetlenmiş pudralı eller var.tam düşecekken bir anda seni kavrayan elin çıkardığı bembeyaz toz bulutu, sadece havadayken görebildiğin..
Aklım bir karış havada, kalbim ellerimde, iyi seyirler dilerim..
